Fae

Shit. Ze kwamen veel te snel terug. En aan Ronan's teleurgestelde puppie-blik te zien had hij geen vooruitgang geboekt. Juliette keek vrolijk neuriënd naar de sterren en had zoals gewoonlijk niks door. Ik slaakte een diepe zucht en stond op van mijn boomstam. Dit ging nergens naartoe. Ronan had een duwtje in de rug nodig. Ik liep een half rondje om het vuur totdat ik Chiron gevonden had. De centaur zat gemoedelijk te praten met Mr. D, terwijl hij een marshmallow roosterde. Mr. D trok een gezicht toen hij me aan zag komen en richtte zich op zijn fles wijn. Hij was tot de ingenieuze conclusie gekomen dat als hij de wijn rechtstreeks uit de fles dronk, het misschien niet in water zou veranderen. Tot nog toe was hij er alleen nog niet in geslaagd de fles open te krijgen. "Ah, hallo Fae." zei Chiron vriendelijk. "Heb je het naar je zin?" Ik liet me zakken op de boomstam naast Chiron en knikte enthousiast. "Het is heerlijk om terug te zijn!" Chiron glimlachte. "Ik ben ook blij dat jullie terug zijn. Het is hier 's winters altijd zo stil." "Dat kan ik me voorstellen." beaamde ik. Ik keek even naar het vuur en vroeg me af hoe ik dit het beste kon spelen. "Ronan en ik hebben vanmiddag meteen een rondje over het terrein gelopen. Om alles weer even goed in ons op te nemen." Chiron trok een wenkbrauw op. "Ronan is hier toch de hele winter gewoon geweest?" Ik knikte snel. "Ja, hij hield me ook vooral gezelschap. We hadden heel wat bij te praten. Hoe dan ook, we liepen langs de Hera-cabin... Ben je daar recentelijk nog geweest, Chiron?" Chiron haalde zijn schouders op. "Ik loop er regelmatig langs, maar besteed er meestal niet in het bijzonder aandacht aan... Hoezo?" Ik schraapte mijn keel. "Nou, we vonden het er wat verwaarloosd uitzien... Spinnenwebben aan de zuilen, mos in de voegen van de vloer, groene aanslag op de muren... Je weet wel." Chiron fronste en streek peinzend over zijn baard. "Is het zo erg?" "Nou, niet erger dan de andere cabins..." zei ik, "Maar dit is Hera, en je weet hoe ze is..." "Hmmm, inderdaad..." zei Chiron ernstig. "We willen Hera absoluut niet tegen ons in het harnas jagen. "Absoluut niet!" stemde ik in. "Weet je wat, Ronan en ik kunnen de cabin morgen wel een flinke sopbeurt geven." Chiron keek me verbaasd aan. "Echt, zou je dat willen doen?" Ik knikte nadrukkelijk. "Natuurlijk! Dat geeft ons nog meer tijd om bij te praten. Serieus, je hebt zelden betere gesprekken dan tijdens het schoonmaken. En Ronan is erg begaan met Hera. Ik weet ook niet zo goed waarom..." Chiron vernauwde zijn ogen en nam me achterdochtig op. "In al mijn jaren als kampleider heb ik nog niet vaak meegemaakt dat een kampeerder uit zichzelf aanbood een cabin schoon te maken. Wat zit hierachter?" "Niks!" riep ik verontwaardigd. "Maar ik weet dat Hera niet graag harpies in haar cabin heeft, en het lijkt me gewoon een leuke activiteit!" Chiron was niet overtuigd. "Dit gaat je geen voorkeurspositie opleveren bij competities en quests, als dat je doel is..." "Chiron!" Ik sloeg quasi-geschokt een hand tegen mijn borstkas. "Ik kan niet eens geloven dat je dat achter me zoekt! Wanneer heb ik je ooit de indruk gegeven dat ik zo manipulatief ben?" Chiron haalde diep adem. "Nee wacht," zei ik snel. "Dat hoef je niet te beantwoorden. Hoe dan ook. Ik hoef er niks voor terug. Ik bied slechts mijn diensten aan." Chiron trok een wenkbrauw op, maar knikte toen. "Ach, goed dan. Ik vertrouw erop dat je zelf wel weet wat je je op je hals haalt als je iets raars uithaalt in Hera's tempel." "Natuurlijk Chiron." zei ik. "Maak je geen zorgen."