Erin

Het warme water liep langs mijn lichaam en ik kneep het laatste beetje shampoo uit mijn haar. Het geluid dat het water maakte toen het de stenen vloer van de douche raakte was geruststellend en ik bleef nog even staan, met mijn ogen dicht. Het voelde fijn om al het vuil van me af gespoeld te hebben en ik voelde me alweer een klein beetje beter. Het was nog steeds zo dat het leek alsof er gisteren een stuk van mijn ziel gescheurd was en er nu een gapend gat zat, wat ik nooit meer zou kunnen vullen en elke keer als ik aan papa dacht deed het bijna fysiek pijn, maar ik was tenminste niet meer op straat en ik had geen dorst meer. Bovendien wist ik dat Doran op me zou passen. Ik wist nog steeds niet zo goed hoe ik daar zo zeker van was, maar ik wist het. Na nog een paar minuten zette ik de douche uit en stapte ik om het muurtje heen, die de douche afscheidde van de rest van de badkamer. Ik pakte een handdoek en droogde mezelf af. Met de handdoek om me heen keek ik in de spiegel. Mijn gezicht was weer schoon. Over mijn wang liep een snee en ik raakte het voorzichtig even aan. Het was aardig diep, maar het bloedde gelukkig niet meer. Afgezien van de snee in mijn knie en mijn drastisch verbrande huid was ik er nog goed vanaf gekomen. Ik trok een badjas aan en liep de slaapkamer in. Doran was voordat ik ging douchen al weggegaan om te praten met Randy en Jae Jung en ik had mijn kleren op mijn bed laten liggen. Tot mijn verbazing lagen die kleren er echter niet meer. Nu lag er een andere stapel kleding. En een briefje. Ik ben je kleren aan het wassen in de wasserette. Ik ben zo snel mogelijk terug, maar in de tussentijd kun je dit wel aantrekken. -Doran. Ik keek even beduusd naar de kleding. Wauw. Dat was heel erg lief van hem. Kennelijk was hij weer teruggekomen toen ik aan het douchen was en had hij toen de kleren omgewisseld. Ik kwam tot de gelukkige ontdekking dat hij mijn ondergoed niet mee had genomen. Dat was nogal ongemakkelijk geweest. Ik deed de kleren vlug aan. Het setje bestond uit een joggingbroek en een blauw flanellen bloesje. Het was veel te groot en ik moest bijna giechelen toen ik in de spiegel keek. Daarna ging ik maar op het bed zitten wachten. Het zou vast niet lang duren voor Doran terug zou komen. Ik prutste een beetje met de onderkant van het bloesje. De tijd ging ontzettend langzaam. Ik ging voorzichtig met mijn hand door mijn haren, maar ik kwam niet ver. Er zaten na het douchen misschien nog wel meer klitten in dan daarvoor. Ik keek aarzelend naar Dorans tas. Kon ik daarin zoeken naar iets van een kam of was dat erg onbeleefd? Ik wachtte nog even op het bed en bleef aarzelend naar de tas kijken. Na een tijdje besloot ik toch te kijken. Het duurde niet lang voordat ik een kam had gevonden en ik ging aan het bureau in de kamer zitten waar een spiegel achter hing. Het duurde lang voordat de klitten uit mijn haar waren verdwenen en het deed ook telkens een beetje pijn. Toen het haar glad was en het niet meer aan elkaar vast zat met knopen, begon ik een kleine vlecht te maken aan de rechterkant. Dat deed ik toen ik klaar was ook aan de linkerkant en daarna liet ik ze aan de achterkant bij elkaar komen. Nu viel mijn haar niet meer vervelend in mijn ogen, maar het zat ook niet helemaal vast. De rest liet ik namelijk los hangen. Ik had geen elastiekje om de vlecht mee vast te maken, dus draaide ik het haar nog wat beter om elkaar heen zodat het zonder ook bleef zitten. De kam was nat geworden van mijn haar en ik maakte hem droog, voordat ik hem weer terugstopte waar ik hem gevonden had. Daarna ging ik in kleermakerszit op het bed zitten. Toen ik net zat, deed Doran de deur open met mijn kleren in zijn hand.