woensdag 20 februari 2013

Introductie: Fae Morgan, Raiden James, Juliette Davidson en Doran Wheatgrass

Naam: Fae Morgan
Leeftijd: Net 18
Familie: Fae’s vader is Hermes, en haar moeder is een 38-jarige vrouw uit Lansing, Michigan genaamd Rhonda Morgan.  Ze heeft een shitload boers en zussen aan haar vader’s kant, maar ze is haar moeder’s enige dochter. Dus.
Uiterlijk: Fae heeft stijl, piekerig blond haar tot op haar sleutelbeen. Ze heeft een schuine pony en draagt haar haar meestal vast. Ze heeft lichtblauwe ogen en meestal een ondeugende grijns op haar gezicht. Rondom haar neus komen rond de zomer een aantal lichte sproetjes tevoorschijn. Ze is tenger gebouwd en is iets kleiner dan gemiddeld, maar niet superklein. Ze draagt vrij simpele kleding. Meestal jeans en een shirtje of een bloesje met Converse Allstars in alle kleuren van de regenboog, en teenslippers als het warm is.
Verleden: Rhonda ontmoette Hermes toen ze 20 jaar oud was en werd meteen hopeloos verliefd op hem. Ze hadden een korte maar hartstochtelijke relatie en pas na het einde van deze relatie ontdekte Rhonda dat ze zwanger was. Ze was woedend op Hermes maar besloot toch het kind te houden. Fae werd grootgebracht met het idee dat haar vader haar in de steek had gelaten. Het feit dat het hier om een Griekse God ging, besloot Rhonda voor het gemak maar weg te laten. Rhonda deed wat ze kon om Fae zo lang mogelijk weg te houden van Camp Half-Blood en om te voorkomen dat ze achter de waarheid kwam. Ondanks het gebrek aan een vader en de waarheid had Fae een vrij normale, gelukkige jeugd. Toen ze 13 was kwam echter de waarheid aan het licht. Op een vakantie aan Lake Michigan werd ze aangevallen door Laistrygonians als Hermes niet had ingegrepen hadden de reuzen haar doormidden gebroken als een twijgje. Rhonda smeekte Hermes te liegen, maar Fae was oud genoeg om door te hebben dat er iets niet klopte, dus vertelde Hermes haar, onder luid protest van Rhonda, de waarheid. Aanvankelijk was Fae erg teleurgesteld in haar moeder en vroeg Hermes haar naar Camp Half-Blood te brengen. Daar bleef ze een jaar lang zonder enig contact te hebben met haar moeder. Aan het einde van haar tweede zomer bezocht Hermes zijn kinderen op Camp Halfblood en vertelde Fae over zijn relatie met Rhonda. Hij haalde haar over haar moeder nog een kans te geven, en de 14-jarige Fae, die stiekem gewoon ontzettende heimwee had stemde in. Aan het eind van zijn bezoekje nam Hermes Fae mee naar Michigan en keek met een glimlach toe hoe moeder en dochter elkaar huilend om de hals vielen. Nu gaat Fae slechts de zomers naar Camp Halfblood en heeft ze weer een goede band met haar moeder.
Persoonlijkheid: Fae is over het algemeen goedgehumeurd en altijd in voor een geintje. Ze is behoorlijk sneaky en kan als ze wil ook erg manipulatief zijn, maar ze heeft een goed hart en een goed stel hersens en gebruikt haar krachten meestal voor goede doeleinden. Min of meer. Ze heeft altijd al beter met jongens overweg gekund dan met meisjes en ergert zich kapot aan de oppervlakkige beauty queens van de Aphrodite-cabin. Ze haalt dan ook bijzonder graag streken met hun uit, samen met de jongens van de Hermes-cabin die naar haar verwijzen als ‘one of the guys’. Dit vind ze allemaal wel prima, maar af en toe vergeten de jongens wel dat ze toch een meisje is dat gevoelig is en stiekem ook gewoon maar liefde en erkenning wil. Dat zit haar soms wel een beetje dwars, maar ze maakt zich er niet heel druk om, want daarvoor is het leven als demigod veel te kort, en iedere seconde die je mokkend doorbrengt had je beter kunnen gebruiken om een meesterprank te bekokstoven.
Bijzonderheden: Op zijn bezoekje aan Camp Halfblood gaf Hermes Fae een spijkerjack met vleugels, dat bijzonder goed van pas komt bij het uitzetten van boobytraps. Grote wapens vindt Fae omhandig om mee te vechten, dus houdt ze het bij haar lichte dolk van celestial bronze, die ze bij wijze van een grapje Wingman noemt, een verwijzing naar haar Goddelijke afkomst.

Naam: Raiden James
Leeftijd: 19
Familie: Raiden’s vader is Zeus, die zich, nu het naleven van de eed minder essentieel is geworden, toch weer niet kon  beheersen toen hij Raiden’s moeder Eleanor ontmoette. Zijn enige zus, voor zover hij weet is Thalia Grace, over wie hij heeft gehoord, maar hij heeft haar nooit ontmoet.
Verleden: Eleanor was een bloedmooie, vrijgevochten, temperamentvolle kunstenares, met een fascinatie voor bliksem. Zeus ontmoette haar toen ze op een stormachtige avond in de stromende regen zonder regenjas de met bliksem doorkliefde lucht aan het schilderen was. Zeus vroeg haar of ze niet bang was om kou te vatten, en toen ze met een stralende glimlach zei dat dat het kunstwerk wel waard was stopte het spontaan met stormen en brak de zon door. Enigszins gepikeerd dat haar schilderonderwerp zomaar was verdwenen liet ze zich door Zeus op een drankje trakteren, en van het één kwam het ander en negen maanden later werd er een klein baby jongetje geboren. Eleanor was buiten zichzelf van geluk, ookal had de vader van haar kind zich niet meer laten zien. Ze was toch niet zo geïnteresseerd in een partner en zag de kleine Raiden als een geschenk uit de hemel (Ironie. Haha.) Omdat ze geen vaste baan had had ze veel tijd voor Raiden en ze voedde hem liefdevol op, totdat Raiden zes jaar was en zijn moeder werdt vermoord door één van de Furies. Zeus en Hades hadden een meningsverschil en Hades besloot zijn argument kracht bij te zetten door zijn Furies op de kleine Raiden af te sturen, die voor hem niet veel meer was dan het zoveelste verraad van zijn grote broer. Eleanor wist Raiden’s leven te redden ten koste van dat van haarzelf. Een centaur die toevallig in de buurt was hoorde het lawaai en  galloppeerde eropaf. Eleanor had de Fury verslagen, maar zelf was ze in het gevecht dodelijk verwond. De stervende moeder smeekte de centaur haar kleuter mee te nemen naar de enige plek waar ze wist dat hij veilig zou zijn: Camp Halfblood.
Uiterlijk: Raiden heeft warrig, pikzwart haar en schokkend blauwe ogen, en af en toe zou je zweren dat je de bliksem erin kon zien. Hij heeft een vrij scherpe kaak en aanwezige jukbeenderen en hij is nogal lang. Hij kijkt meestal nogal agressief uit zijn ogen en veel mensen zijn stiekem een beetje bang voor hem. Hij draagt meestal een leren jack en kapotte, donkere jeans. Ook draagt hij vaak leren motorhandschoenen met halve vingers, for no apparent reason, want hij heeft geen motor. Aan zijn voeten draagt hij meestal afgetrapte gympen of lompe, zwarte biker boots. (Je zou bijna denken dat hij stiekem wel een motor heeft hè? Heeft ie niet!) Om zijn hals draagt hij naast zijn Camp-Halfblood-kralenketting altijd een zilveren bliksemschicht aan een leren koord dat hij van zijn moeder heeft gekregen.
Persoonlijkheid: Raiden is een beetje boos op de wereld. En vooral op zijn vader, want als die zijn moeder niet in de steek had gelaten, had deze misschien nog geleefd. Hij heeft de laatste dertien jaar van zijn leven nonstop op Camp Halfblood doorgebracht en kent het terrein als zijn broekzak. Hij is dan ook nagenoeg onverslaanbaar met Capture the Flag. Maar ondanks het feit dat er maar weinig mensen langer op Camp Halfblood zijn dan hij, heeft hij niet veel vrienden. Hij houdt mensen bewust een beetje op afstand en stelt zich niet graag kwetsbaar op. Hij is een beetje opvliegend en een beetje zelf-destructief. Hij is super impulsief en niet snel bang en gaat confrontaties niet uit de weg. Als er gevaar dreigt, speelt hij graag de held. Als het erop aankomt zegt hij wat hij denkt en hij denkt er daarbij niet over na dat hij wellicht iemand kan kwetsen op die manier. Hij is dus nogal tactloos, maar wel heel eerlijk. Hij is koppig maar loyaal, en zou alles doen om Camp Halfblood  te beschermen. Hij gedraagt zich erg onverschillig en sarcastisch, maar dat is een act. Stiekem heeft hij best emoties en een goed hart, maar dat mag niemand zien.
Bijzonderheden: Aan het eind van zijn eerste quest, toen hij 14 was, liet Zeus als beloning en verzoeningsgeschenk een zwaard voor hem smeden in de smidse van Hepaestus. Het zwaard heet Exileos, afgeleid van het Griekse woord voor boetedoening, en is gemaakt van een keihard, witzilver metaal waarvan niemand precies weet wat het is. In ieder geval  heeft het net als celestial bronze de fijne eigenschap dat het monsters dood en mensen niet, en daarnaast geleidt het de elektrische schokken die Raiden af en toe afgeeft als hij kwaad is, en versterkt ze.

Naam: Juliette Davidson
Leeftijd: 16, bijna 17.
Familie: Haar vader is Apollo. Haar moeder heet Jennifer Harvey. Voordat Jennifer Apollo ontmoette was ze getrouwd met een man genaamd Peter Davidson. Met hem kreeg ze een zoon die ze Allen noemden en een jaar of twee hadden ze een gelukkig huwelijk en een groot huis in Warwick, Rhode Island, totdat Peter zijn baan bij de bank kwijtraakte en ging drinken. Op een stormachtige avond stapte Peter dronken achter het stuur en reed zijn auto van een klif. Jennifer was er kapot van, maar na een jaar van rouw pakte ze haar leven weer op. Ze verhuisde met Allen naar Bridgeport, Connecticut, want haar huis in Warwick kon ze niet meer betalen, en vond een part-time baan als lerares Engels. Toen ze de dood van haar man begon te verwerken ontmoette ze Apollo, die de zon terugbracht in haar leven (Oh, woordspelingen). Ze hadden een poetische romance en Jennifer beviel van een dochter, die ze vernoemde naar William Shakespeare’s heldin Juliet, met wie ze zich identificeerde, vanwege haar gelukzalige maar uitzichtloze romance met de zonnegod.
Uiterlijk: Juliette heeft lang, wild, krullend bruin haar bruin haar en bijna gele ogen (goudgroenbruin-ish.) Ze heeft een hartvormig gezichtje vol met sproeten. Ze houdt niet zo van broeken en draagt het liefst het hele jaar door zwierige jurkjes en rokjes, maar soms is dat niet zo praktisch, dus dan draagt ze wel eens een driekwartsspijkerbroek of iets dergelijks.
Verleden: Juliette is erg beschermd opgegroeid met in haar huis in Bridgeport. Haar moeder was door het ongeluk van haar man (en door het feit dat Juliette een demigod is, wat ze zelf natuurlijk niet wist) nogal beschermend, en Allen nam dat over. Juliette zelf vind dit niet zo erg. Ze is toch niet zo’n party-animal. Ze ging naar een klein schooltje in Bridgeport maar had op Allen na niet veel vrienden. Niet dat ze gepest werd, ze had gewoon andere interesses dan haar leeftijdsgenootjes. Zo kon ze al erg vroeg lezen en verslond ze van kinds af aan het ene boek na het andere. Nog meer dan van verhalen hield ze van poëzie en muziek. Omdat ze niet veel vrienden had had ze veel tijd voor andere dingen dus leerde ze harp en viool spelen, en later gitaar. Ze was nooit echt eenzaam, want ze had haar broer, met wie ze twee handen op één buik is, dus hoewel ze soms een vaderfiguur miste had ze een redelijk blije jeugd.
Twee jaar geleden kwam Apollo op bezoek om Juliette de waarheid te vertellen over wie ze was. Ze had nooit veel last gehad van monsters, maar af en toe waren er wat incidenten geweest, die Jennifer en Allen samen meestal hadden afgehandeld. Toch leek het Apollo verstandig om Juliette naar Camp Halfblood te brengen. Juliette stemde met tegenzin in, het leek haar niks om zo lang weg van huis te zijn, maar incidenten met monsters werden wel frequenter, dus gaf ze Apollo gelijk.
Persoonlijkheid: Juliette is erg rustig en vriendelijk. Ze leest nog altijd graag en houdt van poëzie. Ook zingt ze graag en speelt ze dus harp, viool en gitaar. Ze is wat introvert, maar niet extreem en ze kan het met de meeste mensen goed vinden. Ze heeft wel een duidelijke mening maar past zich ook makkelijk aan en gaat conflicten uit de weg.
Bijzonderheden: Toen Apollo Juliette opzocht om haar naar Camp Halfblood te sturen gaf hij haar een kleine gouden triangel aan een gouden kettinkje gegeven. Als ze de triangel aanslaat verandert hij in een goudkleurige boog, en het staafje in een pijlenkoker vol pijlen van celestial bronze. De pijlen werken net zoals Anaklusmos; ze komen hoe dan ook, altijd weer in de pijlenkoker terecht. De triangel/boog heet Symfonia. (Want ik ben het meest onoriginele schepsel op aarde. xD) Voor iemand die pas twee jaar geleden is begonnen met boogschieten is Juliette best wel fucking goed. Maarja, ze is dan ook een dochter van Apollo.

Naam: Doran Wheatgrass
Leeftijd: 18
Familie: Doran’s moeder is de godin Demeter en zijn vader is een landbouwdeskundige uit Youngstown, Ohio, genaamd Efraim. Hij ontmoette Demeter tijdens een onderzoek naar een landbouwdeskundig iets. Ze werden verliefd en kregen een baby, Doran. Toen ging Demeter weer verder met Godin zijn en zat Efraim met een baby opgescheept. Maar hij was absoluut geen vadermateriaal en had geen idee wat hij met een baby aanmoest. Doran werd dus vaak ziek, kreeg op onregelmatige tijdstippen te eten, omdat Efraim steeds vergat hem te voeden, enzovoorts. Dit ging zo door tot Doran vier maanden oud was en Efraim Violet Parker ontmoette. Het was een wonder dat Doran het zo lang overleefd had. Violet kreeg medelijden met de baby en besoot Efraim eens even flink de les te lezen. Het was aanvankelijk alleen maar haar bedoeling geweest om Efraim op zijn donder te geven en hem eventueel aan te geven bij de kinderbescherming, maar Doran betoverde haar met zijn grote groene ogen, zoals baby’s zo vaak doen (al hebben de meeste baby’s blauwe ogen. Maarja. Demigod and all that), en ze begon zich steeds meer met het halve gezinnetje te bemoeien en voor Doran te zorgen. In het begin vond Efraim haar ontzettend irritant en bemoeizuchtig, en stelde hij niet zo op prijs dat ze bij hem was ingebroken en zijn huissleutel had gekopieerd zonder het te vragen, maar toen hij zag hoeveel ze om de kleine Doran gaf, legde hij zich erbij neer. Nu kon hij ten minste weer fijn pokeren met de mannen. Na een tijdje gebeurde het onvermijdelijke en werden Efraim en Violet toch verliefd op elkaar. Pas toen Doran al lang en breed uit de luiers was gaven ze echter hieraan toe, en toen Doran 4 jaar oud was besloten ze eindelijk maar eens in het huwelijksbootje te stappen. Later kwamen daar nog de dochtertjes Daisy en Lavender uit voort, die nu respectievelijk 12 en 9 jaar oud zijn. Doran is erg op zijn beide zusjes gesteld en weet niet beter dan dat Violet zijn biologische moeder is.
Uiterlijk: Doran is een knappe jongen met golvend bruin haar en dromerige groene ogen. Hij heeft lange wimpers en hoge jukbeenderen bezaaid met lichte sproeten. Hij is niet bijzonder breed maar vrij gespierd en draagt dan ook vaak strakke hemden die dat lekker accentueren, die dikwijls onder de aarde zitten. Daaronder draagt hij jeans en versleten leren teenslippers. Als de temperatuur het niet toelaat in alleen een hemd rond te lopen draagd hij meestal bloesjes. Om zijn polsen draagt hij wat leren armbandjes en houten kralenarmbandjes.
Verleden: Doran is nog niet op Camp Halfblood. Hij heeft namelijk nog geen flauw idee van het bestaan van Camp Halfblood, of van Olympus. Hij woont nog gewoon bij Efraim en Violet, waarvan hij denkt dat het zijn biologische moeder is. Omdat Doran zijn zwager is en Demeter zijn schoonmoeder, denkt Hades wel drie keer na voordat hij zijn monsters op Doran en de andere kinderen van Demeter af zal sturen. Hoe hij op Camp-Halfblood terechtkomt weet ik niet, maar wellicht kunnen we iets fixen met Erin? :3
Persoonlijkheid: Doran is ontzettend flirterig. Hij flirt met alles wat los en vast zit, maar op het moment dat hij iemand echt leuk gaat vinden is er voor de mensen die hem goed kennen wel een verandering op te nemen. Hij wil namelijk niet opdringerig overkomen. Doran houdt heel veel van de natuur en is nogal een romanticus. Hij is het soort jongen dat deuren voor je openhoudt en dat soort dingen. Hij is ook heel attent en kan goed luisteren. Hij doet alles voor zijn familie en vrienden en zet zichzelf altijd op de laatste plaats. Hij is over het algemeen goed gehumeurd en zelden serieus, maar als het nodig is kan hij dat wel. Hij heeft veel oog voor schoonheid, en zwijgt daar ook niet over, wat bij mensen resulteert in meeeeeer flirterigheid.
Bijzonderheden: Doran voelt zich het gelukkigst in de buitenlucht en in de natuur in de aanwezigheid van planten en bloemen. Later komt hij erachter dat hij die planten ook een beetje naar zijn hand kan zetten, wat erg van pas komt af en toe. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten